Brakujący ząb – czy warto go uzupełniać?

Czy wiesz, że utrata choćby jednego zęba:

1. Prowadzi do nieodwracalnych zmian, które dotyczą nie tylko zębów sąsiadujących z luką?
2. Pogarsza estetykę twarzy, postarzając wygląd nawet o kilkanaście lat?
3. Nieuzupełniona w szybkim czasie wiąże się często z dodatkowymi, bardziej skomplikowanymi i droższymi zabiegami, które pomimo starań mogą nie przynieść idealnego efektu estetycznego lub funkcjonalnego?
4. Może być z bardzo dobrym efektem uzupełniona poprzez zastosowanie dobranych indywidualnie dla danego pacjenta uzupełnień protetycznych opartych na sąsiednich zębach lub na implantach?

Usunięcie jednego zęba pozostawia pozornie tylko niewielką po nim lukę. Pozornie, ponieważ nieuzupełnienie w odpowiednim czasie brakującego zęba stopniowo prowadzi do bardzo niekorzystnych zmian dotyczących:

– zębów sąsiednich i przeciwstawnych

W wyniku utraty choćby jednego zęba dochodzi nie tylko do stopniowego przemieszczania się, ale przede wszystkim do przechylania w stronę luki zębów sąsiadujących z tą luką. W wyniku tego pojawiają się bardzo nieestetyczne szpary między zębami.
Równocześnie tak przechylone zęby są bardziej narażone na działanie niekorzystnych sił podczas jedzenia. Prowadzi to w konsekwencji do zwiększonej ich ruchomości, a w końcowym efekcie do ich utraty.
Przemieszczeniu ulegają także zęby przeciwstawne, które wysuwając się powoli z kości, pozornie stają się „dłuższe”.
Natomiast utrata zębów bocznych dodatkowo znacznie przeciąża zęby przednie, powodując ich nadmierne starcie i bardzo niekorzystny efekt estetyczny.

– dziąseł

Przemieszczone zęby odsłaniają dziąsła, które podobnie jak przechylone zęby są wtedy bardziej narażone na urazy podczas jedzenia. Pojawiają się też trudne do oczyszczenia miejsca, w których zalegające resztki pokarmowe stopniowo przekształcają się w kamień nazębny. Ten z kolei przyczynia się do rozwoju nie tylko próchnicy zębów, ale również zapalenia przyzębia i dziąseł.

– kości szczęki lub/i żuchwy
Po usunięciu zęba rozpoczyna się nieodwracalny zanik kości w miejscu brakującego zęba. Najszybciej i w największym zakresie przebiega to po utracie dolnych zębów bocznych, szczególnie trzonowców.

– unkcji żucia
Wysunięty z kości ząb jest przeszkodą podczas jedzenia, uniemożliwia on prawidłowe ruchy żuchwy podczas przeżuwania pokarmów. Dodatkowo im doszło do utraty większej ilości zębów, tym bardziej zmniejsza się wydolność żucia.

– trawienia
Gorsze żucie może prowadzić do zaburzeń w procesie trawienia pokarmów, a w konsekwencji także do zaburzeń żołądkowo-jelitowych.

– funkcji mowy
Utrata zębów szczególnie w odcinku przednim powoduje utratę podparcia dla języka podczas mowy. To skutkuje występowaniem trudności w wymowie, zwłaszcza głosek c, s, z.

-estetyki
Utrata pojedynczych zębów w widocznej podczas uśmiechu strefie estetycznej powoduje to, że albo przestajemy się uśmiechać, albo uśmiechamy się chowając zęby, co może dawać wrażenie nieszczerego uśmiechu, albo podczas uśmiechu pokazujemy charakterystyczne „czarne dziury” po brakujących zębach.
Utrata większej ilości zębów prowadzi do większych zmian w wyglądzie, m.in. do opadnięcia kącików ust, zapadnięcia policzków i warg, pogłębienia fałdów nosowo-wargowych, które w znacznym stopniu postarzają twarz.

– stawów skroniowo-żuchwowych

Utrata zębów, niekorzystne przemieszczenia pozostałych zębów skutkujące powstawaniem nieprawidłowych kontaktów między zębami, prowadzą w konsekwencji do zmian chorobowych w stawach skroniowo-żuchwowych. Objawiają się one charakterystycznymi „trzaskami” i „przeskakiwaniem” w stawach, a także dolegliwościami bólowymi występującymi samoistnie lub podczas jedzenia.