Bulimia: traktowanie pokarmu jak wroga

Zaburzenia odżywiania są w dzisiejszych czasach coraz częściej rozpoznawane u pacjentów zgłaszających się do gabinetów psychoterapii.

Jakie są powody przyjścia po pomoc ?

Objadanie się i prowokowanie wymiotów: zmuszanie się do wymiotów nawet kilka razy dziennie oraz zażywanie leków przeczyszczających to bardzo przykre doświadczenie i pacjenci długo próbują sobie sami dać rade, bo wstydzą się o tym mówić. Często bywa tak że są namawiani do terapii przez przyjaciół lub rodzinę.

Jakie są powody takiego zachowania, które z czasem staje się „sposobem na życie” ?

W dzisiejszych czasach kwestia pięknego, zdrowego wyglądu jest bardzo ważna. W mediach na każdym kroku spotykamy uśmiechnięte twarze ludzi ze smukłym, wysportowanym ciałem.
Ma to szczególny wpływ na osoby w wieku nastoletnim, które zaczynają kształtować swoją osobowość. Bycie szczupłym to jeden z ważniejszych priorytetów dzisiejszej młodzieży, jeśli to się nie udaje, następuję poczucie bycia wyalienowanym, odrzuconym, niechcianym. Taka osoba przestaje przynależeć czuje się niezauważona i upokorzona. Jeśli do tego dochodzi wrodzona nieśmiałość, brak zrozumienia wśród bliskich, poczucie że, nie jestem taki jaki powinien, zaczyna udawać że jest kimś innym, a problemy i co najważniejsze prawdziwe przykre emocje „zjada a potem się ich pozbywa”.

Jakie mogą być inne objawy bulimii?

Objawy fizyczne w postaci wymiotów na początku są super sposobem, który uwalnia od poczucia winy i tego że, jak jestem głodny to mogę jeść ile chcę. Pozwalają w bardzo łatwy dostępny sposób pozbyć się emocji. Z czasem staje się to coraz bardziej uciążliwe. Trzeba ukrywać się przed bliskimi, organizm dopomina się coraz więcej energii. Osoba jest ciągle głodna, a kiedy ma pełny brzuch czuje się źle, ciężko. Nagle okazuje się że naturalnym dla niej stanem to „uczucie pustego żołądka” i koło się zamyka. Kolejne dolegliwości pacjentów z bulimią to nawracające stany psychiczne w postaci depresji, chwiejność nastroju nad którym nie można panować, bezradność, zmniejszenie zainteresowań i odczuwania przyjemności, wzmożona senność, brak energii, mała zdolność koncentracji. Zaburzenia somatyczne: zaburzenia rytmu serca, drżenie rąk, zapalenie spojówek (wywołane spadkiem odporności), psucie zębów, zniszczone włosy i paznokcie (wywołane brakiem mikroelementów). Powyższe dolegliwości są rzadko zgłaszane i często lekceważone u osób chorujących na bulimię.

Jaki jest cel w terapii?

Najważniejsze do zrozumienia podczas swojej psychoterapii przez te osoby jest to, dlaczego tak robią. To bardzo indywidualna kwestia do przepracowania z terapeutą. To praca która polega na przyjrzeniu się swoim relacjom z ludźmi. Uczenie się swoich emocji, tego że można być smutnym, złym, bezradnym, wystraszonym po prostu słabym. Szukanie sposobów jak sobie z tymi emocjami radzić w zdrowy sposób. Podczas psychoterapii ważne jest również to żeby, osoba uświadomiła sobie swoją chorobę. Zobaczyła również paradoksalnie, że to choroba sprawiła, iż zdecydowała zatroszczyć się o siebie. Końcowym efektem jest doświadczanie tego że, ma wpływ na swoje życie i może być szczęśliwa z własnego wyboru wśród ludzi.

O autorze

Agata Pawlicka – Czarny – psycholog, terapeuta, WrocławAgata Pawlicka – Czarny – ZnanyLekarz.pl

The post Bulimia: traktowanie pokarmu jak wroga appeared first on Blog dla pacjentów.