Jak rozpoznać i poradzić sobie z ADHD (cz. 2)

Jeśli chodzi o leczenie ADHD wszystko zależy od indywidualnego przypadku, stosuje się zarówno techniki terapii, leczenie farmakologiczne oraz psychoterapię połączoną z farmakoterapią.

W przypadku samej farmakoterapii badania potwierdzają zmniejszenie symptomów i ograniczenie agresywności i impulsywności dzieci, ale tylko w trakcie podawania leków. W przypadku odstawienia leków symptomy powracają. Niestety leczenie farmakologiczne nie poprawia funkcjonowania w szkole, nie wpływa na lepsze nawiązywanie właściwych relacji interpersonalnych, nie poprawia samokontroli ani samoświadomości, nie buduje poczucia własnej wartości, nie wpływa na tworzenie właściwych sposobów radzenia sobie z trudnymi sytuacjami czy lękiem.

Co wobec tego robić – jak sobie radzić? (działania i terapie skuteczne w przypadku ADHD)

Ważne jest podejście całościowe, obok lekarstw, dobrze zaplanowanej diety (tak, dieta jest też bardzo istotnym elementem – brytyjskie badania wskazały, że jedzenie słodyczy, chipsów i picie słodkich napojów, w tym gazowanych – wpływa znacząco na pobudzenie).

Najważniejsza jest jednak psychoterapia. Poza tym ważne są również zajęcia psychoedukacyjne, wskazany jest także trening relaksacji, zajęcia ruchowe, treningi komunikacji, budowania umiejętności interpersonalnych oraz rozwiązywania trudnych – konfliktowych sytuacji.

Badania wykazują, że terapia behawioralno-poznawcza jest jedną z najefektywniejszych i najskuteczniejszych metod terapii, najpierw indywidualna, a potem grupowa. Celem tej terapii jest podniesienie samoświadomość, samokontroli, poczucia własnej wartości u osób z ADHD. Udokumentowana jest bardzo wysoka skuteczność nurtu poznawczo-behawioralnego, najnowszymi badaniami zespołu prof. Richarda Davidsona (dyr. Laboratorium Neurobiologii Afektywnej i Laboratorium Obrazowania Czynnościowego Mózgu i Zachowania na Uniwersytecie Wiscinsin w Madison USA).

Badania prowadzone przez profesora wykazały, że systematyczny behavioralno-poznawczy trening zachowania, nie tylko wpływa na polepszenie funkcjonowania dzieci z nadpobudliwością psychoruchową, ale również dzięki dużej plastyczności mózgu powoduje jego trwałe zmiany strukturalne i czynnościowe, które z kolei są gwarancją stałości efektów terapeutycznych.

Jak poprawiać funkcjonowanie osób z ADHD

Praca terapeutyczna pomaga budować motywacje do działania i samodoskonalenia się, jest ważna w tworzeniu relacji interpersonalnych. Podejście poznawczo-behawioralne w terapii dzieci, adolescentów i dorosłych z ADHD jest coraz powszechniejszą formą pomocy. Zwraca się uwagę na jej zalety – między innymi krótkoterminowość, zorientowanie na cel, ustrukturalizowanie, a więc możliwość empirycznej weryfikacji.

Osoby z ADHD są ogromnym wyzwaniem dla rodziców, nauczycieli i całego otoczenia, są tak uciążliwe, że trudno z nimi wytrzymać. Dlatego często nie wierzymy, że są one równocześnie wrażliwe, delikatne, ale też uparte i wytrzymałe. Jednak odpowiednie podejście i praca z nimi sprawiają, że są odważne, nie boją się ryzyka, są zawsze gotowe do szybkiej zmiany strategii działania, potrafią być elastyczne w myśleniu, czułe i lojalne. Otoczenie powinno skupiać się na ich zaletach, nawet jeśli początkowo ich nie dostrzegamy. Chwalmy chorych za nawet drobne, zwykłe rzeczy.